Dwór w Łopusznej
Jadąc z Nowego Targu w kierunku Czorsztyna warto odwiedzić pięknie położoną u stóp Gorców wieś Łopuszną, a w niej wstąpić do dworu, dawnej siedziby szlacheckich patriotycznych rodzin Lisickich, Tetmajerów i Lgockich.
Dzieje folwarku w Łopusznej sięgają XVI wieku. Dwór powstał dużo później; wybudował go ok. 1790 r. Romuald Lisicki, konfederat barski. Najstarszy drukowany opis dworu znajduje się w wydanym w roku 1851 dziele Dziennik podróży do Tatrów Seweryna Goszczyńskiego, poety doby romantyzmu, belwederczyka, uczestnika powstania listopadowego i spiskowca, który po klęsce powstania schronił się w Łopusznej.
"Dom drewniany w stylu rodzimym wszystkich naszych dworów szlacheckich, obszerny, porządnie i mocno postawiony, przyozdobiony gankiem, jak wszystkie nasze ganki, a na ganku poboczne ławki do siedzenia, jak to wszędzie widzimy [...]. Przed domem dziedziniec przestronny, mający po lewej ręce domu drugi domek mniejszy, czyli oficynkę, gdzie kuchnia i mieszkanie służących, z prawej osłoniony budowlami gospodarskimi".
Tak opisał dworek Seweryn Goszczyński w 1832 r. i tak narysował go krakowski malarz i rysownik Stanisław Cercha, autor nie opublikowanej monografii Łopuszna (wieś w powiecie nowotarskim) [...], 1891.
Poza ogrodzeniem zabudowań dworskich, przy drodze do Łopusznej, stoi drewniana chałupa, przeniesiona tutaj ze wsi. W roku 1980 Muzeum Tatrzańskie zakupiło zabytkowy dom, rozebrany przez właścicieli. Oznaczony numerem 105 budynek należał do rodu Klamerusów, mającego w Łopusznej liczne, różniące się przydomkami, rozgałęzienia; wybudował go w roku 1887 Jan Klamerus "Sowa", co poświadcza inskrypcja na sosrębie w dużej izbie.
