Niżnia i Wyżnia Polana Tomanowa
Zarówno Niżnia i Wyżnia Polana Tomanowa nie są typowymi górskimi dolinami, a jedynie niewielkimi polanami ulokowanymi w Dolinie Tomanowej, leżącymi na trasie (zielony szlak) ze schroniska na Hali Ornak do Chudej Przełączki i dalej na Ciemniak i Czerwone Wierchy. Dokładny opis przejścia Doliny Tomanowej znajdziesz tutaj.
Niżnia Polana Tomanowa
Niżnia Polana Tomanowa leży na wysokości 1260–1340m n.p.m., pierwsze informacje o jej użytkowaniu pochodzą z 1615 roku, gdy górale otrzymali od Zygmunta III Wazy prawo do wypasania tam owiec i karczowania lasu; jednocześnie takim samym prawem została objęta Wyżnia Polana Tomanowa (leżąca kilkadziesiąt metrów wyżej). Od 1957 roku wypas na obu polanach jest zakazany i obejmuje również wypas kulturowy.
Wyżnia Polana Tomanowa
Niewielka Wyżnia Polana Tomanowa położona jest na wysokości 1350-1410 m n.p.m. Na polanie występuje długi wał moreny czołowej (to właśnie nim prowadzi ścieżka), w górnej części polany są duże głazy. W przeszłości cała Dolina Tomanowa pokryta była lodowcem.
Niesamowitym walorem widokowym odznacza się Wyżnia Polana Tomanowa, z której mamy niezapomniany widok na Ornak i Kominiarski Wierch oraz leżące nieco dalej szczyty Bystrej, Kamienistej, Smreczyńskiego Wierchu, Tomanowego Wierchu, Suchego Wierchu Tomanowego i Tomanowej Kopy.
